A teoría M ou de Membranas, é a primeira en condicións para convertirse na teoría nai. A teoría M predí que o espazo−tempo ten 11 dimensións.
Foi formulada en 1995 por Edward Witten cunha nova Teoría que unificaba todas as versións anteriores da Teoría de Supercordas ó consideralas como distintos enfoques dun mesmo concepto. Ten a súa orixe na Teoría de Cordas según a cal , as partíuculas son en realidade, diminutas cordas que vibran a certa frecuencia. A diferencia é que nesta teoría e grazas a unha nova dimensións explicase a existencia de membranas, que según esta teoría cada membrana podería conter un universo paralelo. Á súa vez esta dimensión adicional explicaría o Big Bang polo choque de 2 membranas paralelas. Estas membranas, separadas entre sí, ó vibrar constantemente, entran en contacto continuamente, desencadeando a aparición de continuos universos paralelos, similares ó noso e outros nos que poderían variar as leis da física.
González Fuentes, Jorge
Mella Caramés, Martín
Tosar Gandásegui, David